Έρευνα για τις διατροφικές συνήθειες των παιδιών

Οι διατροφικές συνήθειες παιδιών νηπιακής ηλικίας (4-5 ετών) των πόλεων Ρεθύμνου και Ρόδου, και οι παράγοντες που επηρεάζουν στη διαμόρφωση αυτών των συνηθειών
Η νηπιακή ηλικία είναι μια κρίσιμη περίοδος υιοθέτησης διατροφικών συνηθειών αφενός γιατί η ανάγκη σε θρεπτικά συστατικά είναι αυξημένη λόγω της ταχύτατης σωματικής ανάπτυξης των παιδιών και αφετέρου γιατί αυτές οι συνήθειες εγκαθίστανται σε όλη τη διάρκεια της ζωής τους.
Η ηλικία αυτή είναι ένα σημαντικό στάδιο ζωής όπου παρατηρείται μεγάλη ανάπτυξη τόσο σωματικά όσο και πνευματικά, και για αυτό η εκτεταμένη έρευνα κρίνεται αναγκαία. Η έρευνα που ακολουθεί, έχει ως βασικό σκοπό να εξετάσει πως τρέφονται τα παιδιά σήμερα, την ποιότητα και την ποσότητα της τροφής στο σχολείο και στο σπίτι και πως οι γονείς και άλλοι περιβαλλοντικοί παράγοντες μπορούν να επηρεάσουν μελλοντικά τις διατροφικές συνήθειες των παιδιών.
Δόθηκαν ερωτηματολόγια σε σχολεία δυο πόλεων, Ρόδου και Ρεθύμνου, τα οποία απαντήθηκαν από τους γονείς ή κηδεμόνες, με ερωτήσεις για τα σωματικά χαρακτηριστικά των παιδιών και των γονέων τους, σχετικά με την συνήθη κατανάλωση τροφίμων των παιδιών, για την φυσική δραστηριότητα τους, για το πως μπορεί να επηρεάσει το εξωτερικό περιβάλλον, η τηλεόραση και οι διαφημίσεις τις προτιμήσεις των παιδιών στην επιλογή των τροφίμων. Διαπιστώθηκε ότι οι μητέρες είναι κατά βάση υπεύθυνες για την προετοιμασία του φαγητού, μεριμνούν για τη διατροφή του παιδιού και αποτελούν τα κύρια πρότυπα μίμησης από τα παιδιά. Δεν βρέθηκε ιδιαίτερα ενεργός ο ρόλος του πατέρα. Ένα στα τρία παιδιά δεν τρώει μεσημεριανό με τους γονείς του γιατί πιθανόν γευματίζει στο ολοήμερο σχολείο.
Το 46,6% των παιδιών όμως που γευματίζουν στο σπίτι, τρώνε παρουσία τηλεόρασης, κάνοντας τα ευάλωτα στα διαφημιστικά μηνύματα και αυξάνοντας έτσι το γενικό χρόνο τηλεθέασης τους, αλλάζοντας αρνητικά τις διατροφικές τους συνήθειες. Σε επίπεδο κατανάλωσης τροφίμων, βρέθηκε σχετικά υψηλή κατανάλωση κόκκινου κρέατος και ιδιαίτερα χαμηλή κατανάλωση σε φρούτα και ψάρι, χαμηλή κατανάλωση λαχανικών και υψηλή κατανάλωση σε ανθυγιεινά τρόφιμα όπως πατατάκια, γαριδάκια και σοκολάτες.
Σημαντικό εύρημα αποτελεί το μεγάλο ποσοστό των παιδιών που είναι παχύσαρκα 34% και σχετίζεται με την κατανάλωση τροφίμων και το ΔΜΣ των γονιών και ιδιαίτερα του πατέρα
Η φυσική δραστηριότητα του 42% των παιδιών ήταν σχεδόν μηδενική και ταυτίζεται απόλυτα με το 42% των παιδιών που έχουν ΔΜΣ πάνω από την 85η εκατοστιαία θέση. Υπήρξαν πολλά ευρήματα το οποία ήταν αντιφατικά μεταξύ τους, όπως η κατανάλωση τροφίμων από το ημερολόγιο συχνότητας και των απαντήσεων των γονιών. Ένα υγιεινό διατροφικό μοντέλο γονικής συμπεριφοράς είναι ικανό να επηρεάσει θετικά και καθοριστικά το παιδί σε ζητήματα που αφορούν την διατροφή του. Η ισορροπημένη διατροφή στο σχολείο και στο σπίτι, η ενημέρωση των παιδιών από τους εκπαιδευτικούς και τους γονείς, η προσφορά των κυλικείων και οι δραστηριότητες των παιδιών με κίνηση κρίνονται καθοριστικοί παράγοντες για την θεμελίωση υγιεινών συμπεριφορών και επιλογών καθ’ όλη την διάρκεια ζωής των παιδιών.
Παπαϊωάννου Αγάπη, Πλατή Ανθή, Τσιρίτα Ιωάννα